odcinek 8, 30 marca 2019
Link do MYTF1, gdzie można obejrzeć odcinek 8.
https://www.tf1.fr/tf1/the-voice/videos/the-voice-2019-auditions-a-l-aveugle-8-saison-08.html
Ponieważ w tym tygodniu nie znajdę czasu, aby zrobić streszczenie całego odcinka, tym razem skupię się tylko na dwóch talentach, które trafiły do ekipy Miki. Są to THOMAS i URSULA.
THOMAS ma 21 lat i jako jedyny w swojej rodzinie nie wierzył, że ma talent. Jego rodzice usłyszeli, jak śpiewał w swoim pokoju i uznali, że ma niepowtarzalny głos, który powinni usłyszeć i inni. To ojciec THOMAS’a, który jest Francuzem, namówił go do uczestniczenia w programie. THOMAS pochodzi z rodziny francusko-włoskiej i mieszka we Włoszech. Zaśpiewa piosenkę „Iron Sky” Paolo Nutini.
Jenifer naciska swój guzik już po kilku sekundach.
Widać, że Mika delektuje się piosenką. W pewnym momencie robi zdziwioną minę: THOMAS traci swoją charakterystyczną chrypkę i śpiewa czystym, krystalicznym głosem. Mika czeka do ostatniej sekundy i naciska guzik ku zaskoczeniu Jenifer, która już myślała, że ma kolejny talent w swej drużynie.
Soprano: Jak masz na imię? Skąd przyjechałeś? Ile masz lat? Witamy w The Voice!
Jenifer: Bardzo podobało mi się cierpienie, jakie zaprezentowałeś w tej piosence. Uwielbiam barwę twojego głosu. Mam nadzieję, że nie boli cię gardło?
THOMAS: Nie, nic mnie nie boli.
Jenifer: Tak myślałam, ale twój głos jest tak niezwykły, tak na mnie podziałał, że musiałam nacisnąć mój guzik. W dodatku akompaniujesz sobie na fortepianie. Brawo. Chcę cię w mojej ekipie. A Mika jak zaczarowany odwrócił się w ostatniej chwili!
Mika: La prima cosa che voglio dire – Mika zwraca się do THOMAS’a po włosku. Po pierwsze chciałem powiedzieć, że masz piękny zachrypnięty głos. I nie idź do drużyny Jenifer …
Julien: Dajcie napisy z tłumaczeniem! To nie faire tak robić. Uczyłem się włoskiego w szkole i chcę wam powiedzieć, że Mika dosłownie powiedział: nie idź do innych!
Mika (kontynuuje po włosku): To jest kobieta wspaniała i bardzo miła.
Jenifer do Miki: Skończyłeś już?
Mika (przechodzi na francuski): Dobry wieczór.
Jenifer: Ti amo! (Kocham cię). Muccio…. Oh nie, molto!
Mika: Masz piękny głos. I bardzo elastyczny. Nawet kiedy robisz przerwy, to zachowujesz tą elastyczność. Często kiedy robi się przerwy, głos słabnie. Ale ty utrzymujesz napięcie. Zazwyczaj nie odwracam się dla tego rodzaju głosu. Ale kiedy śpiewałeś łagodnie, twój głos stawał się bardzo czysty. Taka dwoistość. I muszę szczerze przyznać, że myślałem nawet, że nie jesteś mężczyzną. Ta czystość głosu była tak wyrazista, w dodatku śpiewałeś dosyć wysoko, że pomyślałem, że to głos kobiety. I teraz patrząc na ciebie, widzę kulturę włosko-francuską, ten lekko schrypnięty głos, ten czysty głos, rejestr prawie kobiecy… to wszystko jest bardzo dziwne. A ja uwielbiam wszystko, co jest dziwne!
THOMAS musi teraz wybrać. I wybiera Mikę!
To już 17 talent w ekipie Miki. Pozostaje jeszcze jedno wolne miejsce.
Drugim talentem, który trafił do ekipy Mika jest URSULA . Ma 21 lat i mieszka a Paryżu. Lubi różne style muzyczne i ciągle poszukuje swojej drogi. Ma nadzieję, że udział w programie jej w tym pomoże. Bardzo liczy na to, że Mika zainteresuje się jej głosem. Wybrała piosenkę „Gravity” Sara Bareilles.
Mika komentuje, że URSULA robi z głosem coś szczególnego i że robi to bardzo dobrze. „Jesteśmy w USA. Nawet emocjonalnie”. Piosenka zbliża się do końca… Mika w ostatniej sekundzie naciska swój guzik: „Nie mogę!!!! ….”
Mika: Cześć. Kim jesteś? Jak masz na imię? URSULA, witaj w mojej ekipie! Nie mogłem pozwolić ci odejść. Ponieważ zaprezentowałaś nam coś szczególnego. Coś, co nie jest częścią kultury francuskiej, a nawet kultury europejskiej. Sara Bareilles jest wielką postacią w kulturze Ameryki Północnej. I to co robisz pokazuje, że jesteś bardzo głęboko w kulturze amerykańskiej. I zrobiłaś to tak dobrze, że musiałem cię zatrzymać. Pomyślałem, że gdybyś brała udział w amerykańskiej wersji The Voice, wszyscy trenerzy odwróciliby swoje fotele. Skąd pochodzisz? Jesteś Francuzką? A więc, jesteś Francuzką i potrafisz tak śpiewać. Podjąłem ryzyko. Pomyślałem, że jeśli ta dziewczyna jest Francuzką i tak śpiewa, to posiada inteligencję i kulturę muzyczną, które pozwalają jej przyswoić sobie obcą kulturę. I nie możemy pozwolić jej odejść. Jest też jeszcze jeden wątek osobisty związany z Sarą Bareilles. Kiedyś przygotowywałem trasę koncetową po USA i ludzie przysłali mi prezentacje swojej muzyki. I nagle słucham dziewczyny, która śpiewała piosenkę „Love Song” i to była Sara Bareilles. Nikt jej wtedy nie znał. Pomyślałem, że ta dziewczyna jest szalona i zaprosiłem ją jako support w mojej trasie koncertowej. A później ona rozwinęła skrzydła i zrobiła ogromną karierę w Ameryce. Wtedy instynktownie wybrałem Sarę, a dziś w ten sam sposób wybrałem ciebie.
Julien: Mika, to była piękna historia.
Soprano: Ja chciałem tylko dodać, że nie bardzo wiedziałem, jak mógłbym ją poprowadzić dalej.
Mika: To było ryzykowne. Gdyby ona nie byłą Francuzką, sytuacja byłaby jeszcze bardziej skomplikowana.
Soprano: I dlatego, kiedy zobaczyłem, że twój fotel się odwraca, byłem bardzo zadowolony. Chciałem o tym powiedzieć, bo ludzie mogą pomyśleć, że….
.
| MIKA | JENIFER |
| GAGE GJON’S TEARS AGATHE LOUNA MANO CLEM ALBI HI LEVELZ HANNAH WHITNEY COCO CAMILLE ESTELLE LONDON LOKO LAURE MAX LIVIO THOMAS URSULA | POUPIE ISMAIL SIDOINE AREZKI ANA CARLA ILYCIA HAZE LEONA WINTER SHERLEY MAKJA MAROUEN ANTON DAVID TE TANIA ANNE-SOPHIE PETRU ANGIE INA ICH |
| SOPRANO | JULIEN |
| CLEMENT MAYEUL VAY MAXIME PEARL GEOFFREY ADRIAN GODI VALENTIN VIRGINIE SCAM TALK ADRIEN MONSTRE CLACKY FANSWA CHLOE TIPHAINE ALEX | LAUREEN SHAUN VIRGINIE AVA BAYA ANTSO GILLES CAMILLE LEONARD CLEMENTINE LILY YUNG CLAIRE ALEX ADAM VALEIRE DAURE LAURA THEOPHILE RENIER LORIS PIERRE ANTO |
odcinek 7, 23 marca 2019
Link do MYTF1, gdzie można obejrzeć odcinek 7.
https://www.tf1.fr/tf1/the-voice/videos/the-voice-2019-audition-a-l-aveugle-7-saison-08.html
Dzisiejszy odcinek zaczyna się inaczej niż zwykle. Na ogół w programie nie widzimy, kiedy trenerzy rozmawiają z publicznością. Dziś Mika pyta publiczność, skąd przyjechała. Zawsze na sali jest duża grupa z Włoch. To oczywiście fani Miki. Jednak tym razem na sali są również fani z Polski i Bułgarii. A może nawet i z innych krajów, tylko za słabo wołali 🙂
Również pierwszy uczestnik programu przyjechał z daleka. To PETRU z Korsyki. Na co dzień sprzedaje owoce, zawożąc je bezpośrednio do klientów. Kocha swoją pracę, jednak jego pasją jest muzyka. Nawet klienci proszą go, aby coś im zaśpiewał. PETRU śpiewa tylko po korsykańsku. Bardzo liczy na to, że Jenifer, która też jest Korsykanką, naciśnie swój guzik, słuchając pieśni, której słowa na pewno zrozumie. Piosenka nazywa się po prostu „CORSICA”.
PETRU miał rację. Jenifer bardzo szybko decyduje się nacisnąć guzik. Również Julien odwraca swój fotel.
Soprano stwierdza, że jego ojciec nakrzyczy na niego, ponieważ nie nacisnął guzika. Mika stwierdza, że jego mama zrobi to samo. Jednak Julien i Jenifer są wspaniałymi trenerami i PETRUna pewno trafi w dobre ręce.
Jenifer mówi, że to bardzo ważna pieśń korsykańska i na ogół śpiewa się ją w dużych grupach. PETRU zaśpiewał solo i zrobił to bardzo dobrze. Korsyka może być z niego dumna. A jeśli PETRU trafi do jej ekipy, oboje będą godnie reprezentować Korsykę.
Julien przyznał, że nie planował nacisnąć swojego guzika. Kocha Korsykę, kocha muzykę korsykańską i korsykańskich muzyków. Ale obawiał się, że jeśli każe im śpiewać inny rodzaj muzyki, to sobie nie poradzą. Jednak PETRU bardzo wzruszył Juliena swoim głosem. A dla Juliena najważniejsze jest, aby artysta wywoływał emocje w słuchaczu.
PETRU zawsze jest wdzięczny osobie, która pierwsza wyciąga do niego rękę. I dlatego wybiera Jenifer.
Po zejściu PETRU ze sceny:
Jenifer: Spróbujemy też innej muzyki. Z jego głosem można robić różne rzeczy.
Soprano: Na pewno przyszedł do programu również po to.
Jenifer: On ma piękną duszę. I jest taki wrażliwy.
Soprano: Mika, mój ojciec mnie zabije.
Mika: Zobaczysz za kulisami, moja mama też będzie ….
Jenifer: Uwielbiam moją ekipę!
Zanim kolejny kandydat wejdzie na scenę, Nikos przypomina nowe zasady, w których trenerzy mogą się blokować, używając dodatkowych przycisków. Każdy z nich może wykorzystać tę regułę tylko raz. Wszyscy poza Soprano już skorzystali z tej opcji.
Pora na kolejnego kandydata. To LONDON LOKO. Ma 26 lat i urodziła się w Kamerunie, skąd wyjechała bardzo wcześnie i właściwie nie znała swojego ojca. Dwa lata temu postanowiła go odnaleźć. Wszystko się bardzo dobrze potoczyło i LONDON LOKO odzyskała miłość ojca. To pozwoliło jej poczuć się swobodniej i poświęcić temu, co kocha najbardziej, czyli muzyce. LONDON LOKO zaśpiewa piosenkę Lily Allen „Smile”.
Wszyscy trenerzy natychmiast reagują na barwę głosu LONDON LOKO. Jenifer: oryginalny głos. Julien uśmiecha się.
Mika: To głos Minnie Mouse. Taka mała Amy Winehouse. Minnie Winehouse! Z uszami (Mika pokazuje kształt uszu Miki Mouse).
Soprano: Nie będę na ciebie patrzeć!
Julien postanawia nacisnąć swój guzik. Mika jest bardzo rozbawiony wykonaniem piosenki „Smile”. Śmieje się na głos i naciska swój guzik w ostatniej chwili. Również to on zaczyna rozmowę.
Mika: Jak masz na imię? LONDON LOKO? Crazy London! Miałem szczególne odczucia słuchając twojego wykonania. To było dziwne, co zrobiłaś z tą piosenką. W dobrym znaczeniu. W pewnym momencie zadałem sobie pytanie, czy to było na poważnie? I co to było? Ale na koniec sprowokowałaś mnie do szerokiego uśmiechu. I pomyślałem, że jeśli tak to działa, to jest dobrze! Rozumiesz, co chcę powiedzieć mówiąc, że to było dziwne? Często, kiedy mówię „dziwne”, ludzie nie rozumieją, co mam na myśli. Dobrze jest być dziwnym, innym. Trzeba być sobą, bo wszystkie inne wersje już zostały wykorzystane przez innych.
Julien: Kiedy śpiewasz, myśli się o Karaibach, ale też o Billy Holiday. Masz szczególny głos i to jest to czego szukamy. Od początku programu nie mieliśmy takiego głosu. Bardzo jestem ciekawy kolejnych etapów The Voice, niezależnie od tego, którego trenera wybierzesz. I jedno jest pewne, twój głos wywołuje uśmiech na naszych twarzach. A tego nam potrzeba w obecnych czasach.
Soprano: Oni już wszystko powiedzieli. Masz bardzo oryginalny głos. Dzięki tobie mieliśmy na twarzach „smile”.
LONDON LOKO chciałaby skonsultować swoją decyzję z kuzynem i ciocią. Nikos wprowadza ich na scenę. „Dziś wybieram Mikę”.
„Ona jest pełna słońca”. „Ona ma ‚smile'”. Mika: „Bawiłem się jak dziecko”!
Jako trzecia wystąpi CHARLOTTE. Zaśpiewa piosenkę „Les Portes du Penitencier” we francuskiej wersji Johnny Hallyday.
W trakcie wykonania trenerzy wymieniają komentarze:
Mika: Wkłada za dużo wysiłku
Jenifer: To trema. Trema jej przeszkadza. Szkoda.
Mika: Śpiewa trochę za nisko. Kiedy śpiewała łagodnie, było dobrze. Przy każdej mocniejszej nucie, nie trafiała.
Piosenka się kończy i żaden trener się nie odwraca.
Jenifer: Dała się pokonać tremie. Trema może pomóc, ale trzeba umieć ją wykorzystać.
Julien: To wspaniała piosenka. Dziewczyna wybrała ambitny utwór.
Kolejny na scenę wchodzi LOMANY MAULIGALO, który przyjechał z Nowej Kaledonii. Zaśpiewa piosenkę „Love’s Divine” Seal’a.
Mimo że trenerzy świetnie się bawią i widać, że podoba im się głos wykonawcy, to jednak żaden z nich nie decyduje się na naciśnięcie guzika.
Kiedy LOMANY schodzi ze sceny, Mika odwraca głowę, żeby na niego spojrzeć.
Mika: Ah, on jest młody. Duży, ale młody. A dlaczego nikt z nas się nie odwrócił?
Soprano: Wydaje mi się, że poziom wykonawców jest coraz wyższy. A my staliśmy się bardziej wymagający?
Julien: Zbliżamy się do końca przesłuchań i czasami może wydawać się, że jesteśmy zbyt okrutni dla niektórych wykonawców. Rozmiecie, co chcę powiedzieć?
Mika: Tak, ale on miał bardzo szeroki głos. Przy tak szerokim głosie brakowało mu elastyczności.
Jenifer: Jednak zaśpiewał kilka wysokich nut i to mi się bardzo podobało.
Mika: Ale dopiero na końcu.
Jenifer: Tak. Trochę za późno.
Soprano: Szkoda.
Piąty na scenę wychodzi LORIS. Ma 18 lat. Postanowił ryzykownie wybrać piosenkę jednego z trenerów. „Souffrir par toi n’est pas souffrir” Julien Clerc. Jest to piosenka o miłości do dziewczyny, ale LORIS interpretuje ją inaczej. Ta piosenka przypomina mu jego babcię, która nauczyła go wielu rzeczy. Dla niego największą radością będzie, jeśli Julien odwróci swój fotel.
Wszyscy obserwują Juliena i czekają. Ostatni akord piosenki i Julien naciska swój guzik, uśmiechając się szeroko. LORIS ma łzy w oczach. jego marzenie się spełniło.
Julien: Dobry wieczór. Dziękuję. Dziękuje za to, że wybrałeś moją piosenkę. jak masz na imię? Ile masz lat? 18? Dziękuję. To piosenka z roku….. Nie pamiętam.
LORIS: Z 1975 roku.
Julien: Wydaje mi się, że na początku pokonała cię trema. Ale z każdą nutą to tekst zaczął cię prowadzić. Bo to nie tylko muzyka, ale również tekst, za który dziękuję Etienne Roda Gil, który na pewno słyszy nas teraz w niebie. Z każdą nutą było coraz lepiej i zakończenie było bardzo dobre. Zmieniłeś kilka nut, na co zawsze zwracam uwagę. Nie jestem tego zwolennikiem, ale w The Voice ta zasada zaczyna się we mnie rozpadać. Witamy w The Voice. Witam cię w mojej ekipie.
Jenifer: Chyba się rozpłaczę. To piękna historia. Wzruszyłam się.
Jako szósta wystąpi LAURE. Ma 17 lat i chodzi do liceum. Zaczęła śpiewać przed publicznością, kiedy miała 13 lat. Zaczęła uczyć się śpiewu i do tego czasu wygrała wiele konkursów. LAURE wybrała piosenkę Whitney Houston „Run to You”.
Wszyscy trenerzy są pod wrażeniem głosu LAURE, ale nikt nie naciska guzika. Piosenka dobiega końca i Soprano krzyczy: „Nie możemy pozwolić jej odejść”!!!!! Mika, Julien i Soprano naciskają z desperacją swoje guziki.
Soprano: Jak masz na imię? Ile masz lat? Widziałem, że nikt się nie odwrócił i nie mogłem w to uwierzyć. (zwraca się do Jenifer) I w dodatku zablokowałem cię.
Julien: Sopra, to twoja Karma. Jesteś miły. I nawet kiedy chcesz być niemiły, to nie działa. (Do LAURE) Ja słuchałem do końca. To jedna z moich ulubionych piosenek. Masz coś, czego nie miała Whitney Houston. Pewne nuty śpiewasz gardłowo. Zaśpiewałaś bardzo dobrze.
Jenifer: Jestem fanką Whitney i kiedy byłam mała, próbowałam śpiewać tak jak ona. Nie chcę cię zranić tym, co powiem, bo masz świetny głos, ale według mnie za bardzo starałaś się naśladować Whitney. I odniosłam wrażenie, że nie do końca przekazałaś treść piosenki. Ale bardzo mam ochotę znów cię usłyszeć.
Mika: Cześć. Powiem ci co myślę, nawet jeśli ryzykuję, że cię stracę. Trochę przesadziłaś. Śpiewałaś, jakbyś się przed czymś broniła. To nie jest wojna. Nie trzeba się bronić. Trzeba podążać za emocjami w trakcie śpiewania. A ty nie podążyłaś za emocjami. To jakby emocje chciały dogonić twój głos. Masz tylko 17 lat i masz ogromny talent. Nie możesz stawiać głosu przed sercem. Ale równocześnie były momenty, kiedy słyszałem młodość. I pomyślałem, że jeśli przeorganizuje się emocje i intencje, to wszystko można zmienić.
Julien: Nawiązując do tego, co powiedział Mika, chciałaś pokazać nam co potrafisz. Chciałaś nas oczarować. I muszę przyznać, że to ci się udało.
LAURE: To teraz muszę dokonać wyboru? Dziękuję wszystkim za uwagi, które są dla mnie bardzo ważne. W muzyce bardzo ważne jest dla mnie wyczucie i przyznaję, że dziś w moim wykonaniu trochę zabrakło wyczucia. I Mika, nie stracisz mnie, za to co powiedziałeś, ponieważ chcę być w twojej ekipie.
Mika podchodzi do niej: Twarda jesteś. Naprawdę. Dziękuję, że mi zaufałaś.
Po zejściu LAURE ze sceny.
Soprano: Chciałbym zapytać producentów, jak to się dzieje, że naciskam guzik, a to tutaj nie działa? (chodzi mu o zablokowanie Jenifer).
Jenifer: ja nie nacisnęłam mojego guzika.
Soprano: Byłem przekonany, że cię zablokuję!
Głos z reżyserki: Bo Jenifer nie nacisnęła guzika.
Soprano: tak, wiem. Ale dlaczego właśnie mnie się to przytrafia?
Mika: Soprano, możesz mi sprzedać twój block? Ty nikogo nie możesz zablokować, bo jesteś pełen miłości.
Jenifer: To prawda, Sopra!
Mika: Ty nie jesteś niemiły, tak jak ja.
Czas na kolejną uczestniczkę. To MONSTRE. Tajemnicza postać w masce. Maska nie jest po to, by ukryć jej twarz, ale po to by ona sama mogła skupić się na swoim wnętrzu i przekazać treść piosenki. Czy jej się to uda? MONSTRE zaśpiewa piosenkę „Reckoning Song (One Day)” Asaf Avidan.
Julien reaguje jako pierwszy. Odwraca się i ze zdziwieniem patrzy na osobę stojącą na scenie.
Po chwili Soprano też postanawia odwrócić swój fotel.
Jenifer robi to samo kilka sekund później.
Mika zastanawia się. W końcu decyduje się nacisnąć swój guzik.
MONSTRE jest wyraźnie zaskoczona i wzruszona widząc aż cztery odwrócone fotele.
Julien: Dobry wieczór. Jak się nazywasz? Przepraszam, jak? (Julien nie wierzy w to, co usłyszał). No dobrze. Założyłaś maskę po to, abyśmy nie widzieli twoich łez?
MONSTRE: Nie. To po to, aby użyć innego języka, Nie posługiwać się wzrokiem, aby odczuwać rzeczy w innym wymiarze. I zobaczyć, co się będzie działo.
Julien: I nie chcesz widzieć publiczności, dla której śpiewasz?
MONSTRE: Ale ja was widzę.
Julien: Acha. Ale to nie ważne, ponieważ posiadasz coś, czego ciągle poszukujemy w naszym zawodzie. Chodzi mi o niepowtarzalną barwę głosu. To głos, który rozpoznajemy po pierwszej nucie. A to rzadkość. Nie ważne dlaczego nosisz maskę, ważne, że wzruszasz ludzi, którzy cię słuchają. I to ci się dzisiaj udało. Witamy w The Voice.
Jenifer: Jesteś osobowością. Naprawdę, jestem zaskoczona nie tylko barwą głosu, ale i twoim wyglądem. Mam wrażenie, że śpiew jest dla ciebie niczym zbroja. I nawet poprzez maskę, wszystko staje się widoczne. Jestem bardzo wzruszona twoją siłą i wrażliwością.
Mika: Dobry wieczór. To ciekawe, ale ja potrzebowałem trochę czasu, aby poczuć wzruszenie. Wtedy, jak zaczęłaś śpiewać coraz wyżej. Może wtedy poczułaś się swobodniej. Trzej trenerzy już się odwrócili, opadł stres. I co dziwne, zaczęłaś wtedy śpiewać z większą czułością. To było bardzo wzruszające na końcu. Chciałbym się też dowiedzieć skąd to imię: MONSTRE (potwór).
MONSTRE: Monstre (potwór) to może wiele znaczyć. To może oznaczać coś przerażającego. Coś co intryguje.
Mika: Ale uważasz siebie za potwora?
MONSTRE: każdy z nas ma w sobie coś z potwora.
Mika: To co mi trochę przeszkadza, to fakt, że my cię nie widzimy, ale ty nas widzisz.
MONSTRE: Nie widzę zbyt dokładnie. Widzę zarysy postaci.
Mika: Jesteś jednocześnie intrygująca i niepokojąca. Bo nie ze wszystkim się z tobą zgodzę. I jeśli mówię, że się nie do końca zgadzam, to znaczy, że chciałbym zrozumieć, czy to jest szczere, wiarygodne.
MONSTRE: Możemy sobie dużo opowiedzieć.
Mika; Być może? I możemy podyskutować. Jedno jest pewne: masz talent i jesteś prowokująca. I to jest bardzo ważne.
Soprano: MONSTRE, nie do końca zgadzam się z moimi kolegami. Powiem ci dlaczego. Powiedziałaś, że chcesz śpiewać na swój sposób. Kiedy śpiewasz w ciemności, kiedy śpiewasz dla określonej publiczności, śpiewasz w inny sposób. Są wtedy inne emocje, inna percepcja. Po drugie, dlaczego wzruszył mnie twój wygląd i twój głos? Bo postanowiłaś dać swój głos na pierwszym miejscu. Powiedziałaś sobie: mam oryginalny głos, ale chcę też pokazać moją osobowość. Kiedy zakładam kapelusz, to po to, aby pokazać moją osobowość. Rapperzy często zakładają czapkę na oczy, o tak. To styl, który pozwala nam się wyluzować, zaprezentować coś publiczności. Przyszłaś tutaj i pokazałaś nam kim jesteś. Julien powiedział to w prosty sposób: twój głos można rozpoznać między setkami innych głosów. Nawet jeśli nosisz kapelusz i maskę. Dziękuję, że tu taj przyszłaś i mam nadzieję, że zrozumieliście, co chciałem powiedzieć.
Jenifer: Kogo wybierasz?
MONSTRE: Myślę, że ja i Soprano mówimy tym samym językiem.
Ósmy na scenę wchodzi CLACKY. Ma 24 lata i od dziesiątego roku życia gra na perkusji. Jeszcze w liceum zaczął pisać wiersze, piosenki i z kolegami śpiewał rap. Dziś zaśpiewa piosenkę Orelsan’a „Basique”.
Pierwszy reaguje Soprano. To jego styl muzyczny. Jenifer też postanawia się odwrócić. Mika również daje się ponieść rytmowi muzyki i naciska swój guzik.
Mika: Cześć. Jak masz na imię? Cześć CLACKY. Od kiedy to robisz?
CLACKY: Gram na perkusji od około 10 lat.
Mika: A od kiedy śpiewasz grając jednocześnie na perkusji?
CLACKY: Nie wiem, jakieś trzy, cztery lata.
Mika: To nie jest takie oczywiste. Ponieważ ci, którzy śpiewają grając na perkusji, na ogół zaczynają od perkusji. Ty rozpocząłeś od śpiewu. I jeszcze jedno. Jest różnica między graniem i śpiewaniem u siebie w domu, a graniem z czterema muzykami. Czyli nie tylko musisz być głównym wokalistą, ale również kręgosłupem zespołu grając na perkusji.
Soprano: Ja nigdy czegoś takiego nie widziałem! On jest niesamowity!
Julien: Chciałbym się wtrącić do tej ciekawej rozmowy. Ja lubię, kiedy perkusista śpiewa, bo wtedy bębny nie zagłuszają całego utworu. Jest tylko dwóch wokalistów-perkusistów, którzy zrobili światową karierę. To Phil Collins i perkusista zespołu „The Eagles”. Życzę ci, abyś zrobił podobną karierę.
Soprano: Kiedy usłyszałem twój głos, pomyślałem: on to jest odważny. To jest trudna piosenka. Potem usłyszałem bam bam bam i zacząłem się zastanawiać, jak on śpiewa z perkusją. Ty śpiewałeś nie tylko dla trenerów, ale i dla publiczności. Niektórzy tu przychodzą i zapominają o tym. Ty jesteś jak z innej planety.
Teraz CLACKY musi wybrać trenera. Wybiera Soprano, który odwrócił się jako pierwszy i w dodatku uprawia styl muzyczny CLACKY’ego.
Kiedy CLACKY schodzi ze sceny, Soprano podchodzi do perkusji.”Mika, przyjdziesz tu? Chcesz spróbować zagrać”?
Mika: Oczywiście. Ja umiem grać na perkusji. To bardzo proste.
Podbiega do nich Jean-Philippe, perkusista zespołu The Voice. Zaczyna grać razem z Miką. Dołącza do nich Julien.
Julien: Ja zaprezentuję się w starym stylu. W szkole w mojej klasie był kolega, który miał na imię Sokrates. Znalazł sobie ofiarę losu, czyli mnie i uczył mnie grać na perkusji. Zaraz zrozumiecie dlaczego moja kariera perkusisty skończyła się bardzo szybko. Nauczył mnie grać: sha bada sha bada. I na tym się skończyło.
Za perkusją siada Jean-Philippe.
Mika: To jest Jean-Philippe, perkusista zespołu The Voice. I z całym szacunkiem do Juliena …
Julien: Mamy te same korzenie. Ale on zrobił większą karierę jako perkusista.
Jean-Philippe gra solówkę na perkusji.
Mika bierze pałeczki i podchodzi do Jenifer.
Mika: Wiem, cze czasami cię denerwuję. To ci się może przydać do obrony (daje je jedną pałeczkę).
35-letni MAX LIVIO jest piosenkarzem śpiewającym w stylu reggae. Nagrał już cztery płyty. Dziś zaśpiewa „Ne Me Quitte Pas” Jacques’a Brel’a.
Mika od razu komentuje: O, podoba mi się. Ma wielki głos… Słyszę trochę wpływów arabskich.
Ale to Soprano pierwszy naciska guzik. Mika podąża jego śladem.
Kiedy MAX kończy śpiewać, Soprano pokazuje gęsią skórkę na rękach.
Jenifer: Wykonałeś tę piosenkę w swoim stylu. I dwóch trenerów się odwróciło. Ja się nie odwróciłam, ale świetnie się bawiłam.
Mika: Dobry wieczór. Ile masz lat? 35? Jesteś w moim wieku.
Jenifer: I macie prawie takie same fryzury.
Mika: Powiedziałem do Soprano, że słyszałem wpływy arabskie. Ale nie, to bardziej jak Bob Marley. Wiecie, reggae jest takie trochę zawieszone. To mnie zaskoczyło. To połączenie różnych światów. W tej piosence to było bardzo dobre. W innej może zaskoczyć jeszcze bardziej. Myślę, że pokazałeś nam świetny warsztat muzyczny i inteligencję. Musiałem nacisnąć guzik.
Soprano: Absolutnie się zgadzam z tym, co powiedział Mika. Zrobiłeś to z klasą. Wiesz co robisz. Wiesz dokąd zmierzasz i wiedz jak to zrobić. Słychać, że występujesz, że śpiewasz.
MAX LIVIO: Śpiewam reggae od dziesięciu lat. Występuję w całej Francji.
Teraz MAX musi wybrać pomiędzy Soprano i Miką.
MAX LIVIO: Mój wybór będzie szybki. Z powodu bardzo szczegółowej analizy wybieram doktora Mikę.
Po zejściu MAXa ze sceny.
Mika: Jestem doktorem.
Julien: Doktor Mika będzie udzielał konsultacji.
Mika: Nikt nie lubi lekarzy. Nie chcę być doktorem. Mam nadzieję, że moja mama usłyszała, że on mnie nazwał doktorem.
Jako dziesiąta wystąpi ANGIE ROBBA, 18 lat. Zaśpiewa piosenkę „Les Demons de Minuit” zespołu Images.
Soprano obserwując Juliena domyśla się, że ten naciśnie swój guzik. I tak się też dzieje. W dodatku równocześnie Jenifer również odwraca swój fotel.
Po zakończeniu piosenki Soprano zwraca uwagę na gitarę ANGIE. Dziewczyna ponaklejała na nią nazwy zespołów i wokalistów, których lubi.
Mika: Czy są tam imiona Juliena i Jenifer?
Soprano: Właśnie to chciałem sprawdzić. Słuchać takiej muzyki w wieku 18 lat, to już jest coś!
Julien: Piosenka „Les Demons de Minuit” to piosenka rytmiczna, energiczna. A ty przedstawiłaś nam swoją wersję, w której tekst gra główną rolę. Najczęściej nie słuchamy tekstu. W dodatku uważam, że masz głos, który w przyszłości będziemy natychmiast rozpoznawać. A to jest najważniejsze w naszym zawodzie. Witamy w The Voice. Niezależnie od tego, kogo wybierzesz, twój wybór będzie dobry.
Jenifer: Chciałam ci podziękować za tę wersję piosenki. Zaśpiewałaś ją na swój sposób i uwielbiam cię! Chcę cię w mojej ekipie! Jesteś niepowtarzalna. Właśnie tego szukamy.
ANGIE przyznaje, że pierwszy cover jaki nagrała to była piosenka Juliena, ale ostatecznie wybiera Jenifer.
Jako jedenasty wystąpi FANSWA, który jest śpiewakiem muzyki tradycyjnej z Gwadelupy. Przyjaciel FANSWA twierdzi, że jest on znany na Gwadelupie jak Elvis Presley.
Kiedy FANSWA wchodzi na scenę Jenifer komentuje: Coś się dzieje. Ludzie dziwnie reagują. Popatrzcie na publiczność! Coś ich zaciekawiło.
Soprano nie wytrzymuje i naciska swój guzik już po kilku sekundach. Mika zaczyna kołysać się do rytmu muzyki i też naciska przycisk. Julien i Jenifer dołączają do nich.
Jenifer jest zachwycona pozytywną energią, jaką przekazał FANSWA swym śpiewem.
Mika: Przyniosłeś nam słońce. Ten program jest niesamowity. Ludzie przybywają z różnych stron świata i śpiewają w tak różnorodny sposób. I swoim śpiewem wywołują w nas emocje. Ja nie rozumiałem o czym śpiewałeś, ale przekaz do mnie dotarł. często powtarzam, że siłą muzyki jest fakt, że nie trzeba wszystkiego rozumieć. Trzeba ją po prostu czuć. I chcę powiedzieć, że to było piękne.
Soprano: Od pierwszych dźwięków usłyszałem wezwanie i musiałem na nie odpowiedzieć. Czułem duszę tego o czym śpiewałeś. Wyobrażałem sobie twoich przodków, którzy śpiewali razem z tobą. I dlatego się odwróciłem.
FANSWA: Wy ich nie widzicie, ale oni są tu teraz ze mną.
Dziadek Juliena pochodził z Gwadelupy i Julien bardzo się cieszy, reprezentant tego właśnie kraju występuje w programie.
FANSWA może wybierać z pośród czterech trenerów. Postanawia wybrać tego, który się pierwszy odwrócił: Soprano.
Jako ostatni wystąpi DAVID JAMES MURPHY Irlandczyk mieszkający w Paryżu. Od półtora roku DAVID występuję w podziemiach paryskiego metra. Mówi, że jego kolega też grał w metrze i został odkryty przez firmę fonograficzną. DAVID również marzy o nagraniu płyty, o występach przed publicznością. Zaśpiewa piosenkę The Beatles „Come Together”.
Trenerzy śpiewają tekst razem z nim. „On świetnie śpiewa” – komentuje Mika. Trenerzy zgadzają się z nim. A jednak żaden z nich nie nacisnął guzika. To już końcówka przesłuchań, ekipy są prawie pełne. Trudno zdecydować o wyborze.
A oto podsumowanie ekip po odcinku 7 z 23 marca: Mika: 16 talentów, Jenifer: 17 talentów, Soprano: 15 talentów, Julien: 16 talentów.
Za tydzień ostatnie przesłuchanie w ciemno. Każda ekipa będzie składać się z 18 osób. Za dwa tygodnie rozpoczną się knock outy.
| MIKA | JENIFER |
| GAGE GJON’S TEARS AGATHE LOUNA MANO CLEM ALBI HI LEVELZ HANNAH WHITNEY COCO CAMILLE ESTELLE LONDON LOKO LAURE MAX LIVIO | POUPIE ISMAIL SIDOINE AREZKI ANA CARLA ILYCIA HAZE LEONA WINTER SHERLEY MAKJA MAROUEN ANTON DAVID TE TANIA ANNE-SOPHIE PETRU ANGIE |
| SOPRANO | JULIEN |
| CLEMENT MAYEUL VAY MAXIME PEARL GEOFFREY ADRIAN GODI VALENTIN VIRGINIE SCAM TALK ADRIEN MONSTRE CLACKY FANSWA | LAUREEN SHAUN VIRGINIE AVA BAYA ANTSO GILLES CAMILLE LEONARD CLEMENTINE LILY YUNG CLAIRE ALEX ADAM VALEIRE DAURE LAURA THEOPHILE RENIER LORIS |
16 marca 2019
Link do MYTF1, gdzie można obejrzeć odcinek 6.
https://www.tf1.fr/tf1/the-voice/videos/the-voice-audition-a-l-aveugle-6-saison-08.html
Szósty odcinek The Voice zaczyna się od wspomnień związanych z nagrywaniem pierwszej sesji.
Mika pamięta, że w czasie pierwszej sesji przekrój uczestników był ogromny. Różnorodność kolorów, charakterów, barw głosu. Poznał również swoich kolegów trenerów.
Dla Jenifer to przede wszystkim spotkanie z Julien Clerc. Ma wielki szacunek dla tego wielkiego artysty.
Julien czuje się w ekipie trochę jak ojciec (ze względu na wiek).
Soprano bardzo się cieszy, że może być w programie jako przedstawiciel urban music.
Mika uważa, że mimo iż pochodzą z czterech różnych światów, to jednak łączy ich muzyka. Razem tworzą kolorową, tęczową ekipę.
Występ zaczyna CAMILLE 16 lat. W poprzednim odcinku siedziała wraz z publicznością, kiedy Nikos zapytał, czy jest na sali ktoś, kto chciałby uczestniczyć w przesłuchaniu do The Voice. Jej mama podniosła rękę. CAMILLE została zakwalifikowana do programu i miała tydzień na przygotowanie piosenki. Wybrała utwór Toma Walkera „Leave the Light On”.
W trakcie piosenki Mika mówi „I like her”. Potem dodaje, że słyszy szczerość w głosie. To jest prawdziwe. Nie wie co zrobić, ale w końcu decyduje się i naciska czerwony guzik.
Mika: To było prawdziwe, prawdziwe, prawdziwe. To nie było idealne wykonanie. Pomyliłaś się kilka razy, nie trafiłaś kilku nut. Ale kiedy to jest prawdziwe, kiedy mówisz: oto jaka jestem, mam coś do powiedzenia i słuchajcie mnie. I to właśnie to światło, prawda sprawiły, że nie mogłem pozwolić ci odejść. Nie mogłem nie dać ci szansy… Kim jesteś? Ile masz lat? Skąd przyjechałaś? Camille. I od kiedy śpiewasz?
CAMILLE: Mniej więcej od trzech lat.
Mika: Chcę ci zadać bardzo ważne pytanie. Czy cieszysz się, że jesteś w mojej ekipie?
CAMILLE: Oczywiście!
Mika biegnie, aby ją uściskać.
Rozmowa po zejściu CAMILLE ze sceny.
Mika: Ależ ona jest urocza!
Jenifer: Ona bardzo dobrze zaśpiewała!
Mika: No i co z tego? Co się z wami stało? Julien, dlaczego się nie odwróciłeś?
Julien: Nie poczułem emocji. Nie wiem dlaczego. Czy to przez język angielski? Czy może dlatego, że ona jest bardzo młoda?
Druga na scenę wchodzi VALERIE DAURE z Kanady. VALERIE jako dziecko była obiektem ataków rasistowskich. Jej sposobem na radzenie sobie ze stresem był śmiech. Jako stand-uper przełamała bariery, które wyrosły wokół niej. VALERIE nie myślała o śpiewaniu. Kiedy jednak wystąpiła w chórku jednego z artystów, okazało się, że śpiew jest właśnie jej drogą. VALERIE chce pokazać, że jest wojowniczką. Nawet jeśli otrzymuje ciosy i pada, to wstaje i idzie dalej. VALERIE zaśpiewa piosenkę Glorii Gaynor „I Will Survive”.
VALERIE zaczyna bardzo powoli i spokojnie. I nagle zaczyna rappować. Soprano reaguje natychmiast i odwraca swój fotel.
Mika śpiewa razem z nią. Dla przypomnienia: jest to jedna z ulubionych piosenek Miki. W Anglii jest hymnem środowisk gejowskich.
Jednak to Jenifer odwraca się jako druga. Potem robi to Julien. Mika nadal śpiewa z VALERIE, która kończy piosenkę słowami innego utworu „I’m a surviver”… Mika jest zaskoczony nie tylko słowami, ale również tym, że fotel Juliena zaczął się obracać. Odruchowo Mika również naciska swój guzik. Wszystkie fotele są więc odwrócone.
Pierwszy zaczyna Julien. Pyta o imię i wiek. VALERIE ze śmiechem mówi, że to nieładnie pytać kobietę o wiek. Zaskoczony Julien czuje się niezręcznie.
Julien: Nie wolno o to pytać? Przepraszam. Czy od dawna śpiewasz? To jest twój zawód?
VALERIE: Tak, śpiewam zawodowo, ale nie powiem od ilu lat. Śpiew to moja pasja, moje życie.
Julien: Zrozumiałem aluzję! Pytam dlatego, że odnoszę wrażenie, że możesz zaśpiewać wszystko. Przedstawiłaś nam swoją wersję tej wspaniałej piosenki wykonywanej już tak wiele razy i w tak różny sposób. Szczególnie przez fanów piłki nożnej, a zwłaszcza fanów Reprezentacji Francji. Gratuluję.
Jenifer: Julien ma rację. Tak często słyszeliśmy tę piosenkę. To było spore ryzyko. Ale twoje wykonanie przerosło wszystko. Masz tak szeroką barwę głosu, że aż ma się ochotę z tobą pracować.
Mika: Ta piosenka to piosenka piłkarska? (Jenifer zaczyna nucić: la la la la la la la la)
Julien: To była piosenka Reprezentacji Francji. Ale ty Mika jeszcze się wtedy nie urodziłeś.
Soprano wstaje: Poczekaj, zaraz ci pokażemy o co chodzi.
Soprano i Jenifer zapraszają widownię do wspólnego śpiewania.
Mika: Trzeba było mi o tym powiedzieć, kiedy miałem czternaście lat. Ja i moje siostry chodziliśmy na imprezy i ja zawsze mówiłem sobie: nie, nie wolno mi tańczyć przy tej piosence. Bo to jest piosenka wykonywana przez divę. I było mi wstyd, bo kiedy tańczyłem po swojemu, wszyscy się ze mnie śmiali. A teraz mi mówicie, że to nie jest piosenka divy, tylko męska piosenka fanów piłki nożnej i że mogłem przy niej tańczyć jak szalony kiedy miałem trzynaście lat!
Soprano: Wszystko to, co powiedzieli moi koledzy jest prawdą. Wiesz dlaczego? Bo to jest The Voice. Ona powinna zajść bardzo daleko. To było świetnie zaśpiewane. Musiałem się odwrócić – jako pierwszy! Ona może zaśpiewać w każdym stylu i zawsze zrobi to z tym swoim pięknym uśmiechem. Cieszymy się, że mamy cię w programie. Teraz troje z nas będzie nieszczęśliwymi.
VALERIE: Dziękuję bardzo. Wybór nie jest łatwy. Pójdę za głosem serca i wybiorę Juliena.
Komentarze trenerów: Co za piękny uśmiech. Ale ona jest piękna.
Soprano: Nie znałeś tej piosenki?
Mika: Dla mnie to nie jest piosenka fanów piłki nożnej. To piosenka Drag Queen.
Julien: Dla ciebie to Drag Queen, dla nas Zinedine Zidane.
Trzecia kandydatka to MARGAUX 16 lat. Śpiewa piosenkę „Papa” BigFlo & Oli.
Piosenka dobiega końca i nikt się nie odwrócił. Mika jest zrozpaczony. „Dlaczego? Co poszło nie tak? Dlaczego nas nie poruszyło”? Jenifer podejrzewa, że MARGAUX zabrakło w głosie tej nutki własnej interpretacji.
Jako czwarty wystąpi DAVID TE. Od czterech lat śpiewa na dworcu Saint Lazare w Paryżu. Jako nastolatek trafił do zakładu poprawczego. Tam jego pasją stała się muzyka, która pozwalała uciec od codziennych problemów. Jego przyjaciel Marc zachęcił go, aby zaczął grać na pianinie znajdującym się na dworcu. Chciał, aby DAVID pokonał nieśmiałość i zaczął śpiewać przed publicznością. Wtedy DAVID poczuł, że to jest to, co chciałby robić. Dziś zaśpiewa piosenkę Stromae „Formidable”.
Pod koniec utworu Soprano naciska swój guzik. Zaraz po nim to samo robi Jenifer. DAVID jest wzruszony. Ma łzy w oczach.
Mika: Dobry wieczór. Wszystko poszło dobrze. Jesteś szczęśliwy? Oddychaj. Jak masz na imię? Skąd jesteś? To było piękne.
Soprano: Musieliśmy nacisnąć guziki. To jest trudna piosenka. Na początku górę wzięła twoja nieśmiałość i skromność, które wyczuwam na odległość. Ale potem powiedziałeś sobie: Trudno. Nikt się nie odwraca, więc będę śpiewać. I bardzo dobrze zrobiłeś. Świetnie zaśpiewałeś. Musiałeś przejść do następnego etapu.
Jenifer: Ująłeś mnie tym crescendo na sam koniec. Pokazałeś nam swoje emocje aż do bólu. To było wzruszające. Teraz ty musisz wybrać.
DAVID wybiera Jenifer.
Brez i Goatenberg tworzą duet SCAM TALK. Brez jest championem Francji w bit boxie. Dziś wystąpią używając swoich głosów plus dwie maszyny looper. Zaśpiewaja piosenkę „This is America” Childish Gambino.
Pierwsza reaguje Jenifer. Soprano też decyduje się nacisnąć guzik. Mika chce wiedzieć, ile osób jest na scenie. Jest zaciekawiony. Wstaje. Naciska swój guzik w ostatniej chwili. Julien robi to samo. A więc wszyscy trenerzy postanowili zawalczyć o SCAM TALK.
Rozpoczyna Julien. Bardzo wysoko ocenia wykonanie utworu. Myślał, że zespół jest czteroosobowy. Tak to jest, kiedy artyści używają maszyn.
Jenifer jest fanką Childish Gambino i to już jej wystarczyło, aby nacisnąć guzik. Podoba jej się również współbrzmienie głosów obu mężczyzn. Uważa, że dobrze by im zrobił pierwiastek żeński w zespole.
Mika: Kiedy jesteśmy odwróceni plecami do sceny musimy zdecydować, czy odwracamy się aby oglądać to, co się dzieje na scenie, czy izolujemy się od obrazu. Ja postanowiłem nie patrzeć. W tym roku mamy bardzo dużo różnych stylów. Hard rock, rap, urban. To nie jest muzyka, którą ja reprezentuję, ale bardzo ją cenię. Najważniejsze jednak jest to, że jeśli to jest dobrze zrobione, styl nie jest już ważny. Bo przekaz jest tak mocny, że dociera do szerokiej publiczności.
Soprano: Najpierw pomyślałem: O, bit box. Potem ten głos, można powiedzieć śpiewający jak Prince. Zakochałem się w tym, co nam tutaj pokazaliście. Musimy zrobić improwizację. Teraz, tutaj! Spróbujmy coś. Free style. Totalny free style.
Publiczność jest zachwycona pomysłem. Soprano zaczyna rappować. Wszyscy się dobrze bawią. Czas na wybór trenera.
Mika: Ah, teraz to Soprano nas załatwił.
Soprano: Nie mówcie tak. Za każdym razem, kiedy występował ktoś z muzyką urban, uważał, że chce spróbować czegoś innego i mnie nie wybierał. A ja chcę ich w mojej ekipie.
Brez i Goatenberg chwilę się naradzają i wybierają Soprano.
Mika do Soprano: Nie rób więcej takich improwizacji. Przy tobie nie mamy szans.
.
LAURA ma 17 lat i jest na pierwszym roku studiów medycznych. Uważa, że piosenka musi nieść ze sobą przekaz. Nie potrafi śpiewać piosenek,których nie czuje. Zaśpiewa utwór „Les Enfants Paradis” Saez’a, który oddaje hołd ofiarom zamachów terrorystycznych we Francji. Piosenka jest mało znana i LAURA chce, aby dotarła ona do większej publiczności.
Jenifer i Julien bardzo szybko naciskają swoje guziki.
Soprano: Kim jesteś? Dlaczego wybrałaś tę piosenkę. Opowiedz nam wszystko. Kto ją napisał? Zacząłem wsłuchiwać się w słowa i kompletnie zapomniałem, że jesteśmy w programie. Bardzo się wzruszyłem. A to znaczy, że twoja interpretacja nas ujęła.
Julien: Jak dobrze usłyszeć taki rodzaj muzyki i twoją interpretację. Twój głos kojarzy się ze specyficznym rodzajem muzyki francuskiej. Prosty głos, który przekazuje treść utworu. Usłyszałem prostotę w tym jakże smutnym utworze. Chyba to było twoim celem i ty go osiągnęłaś.
Mika: Masz siedemnaście lat. Przyszłaś do nas ze swoją propozycją. Jesteś dziewczyną, która wie czego chce. A co ty chcesz?
LAURE: Mam teraz wybrać? To trudne, ale chyba wybiorę Juliena.
Jenifer: Ona wyprowadziła mnie z równowagi. Bardzo mnie ujęła. Nie mogłam znaleźć słów.
Zanim na scenę wejdzie kolejny artysta, Mika przyznaje, że czuje się dziwnie i odczuwa tremę.
Jenifer: To dobrze mieć tremę.
Mika: Oh, nie. ja przed koncertem nigdy nie mam tremy. Ale dziś czuję, że coś się wydarzy. I nie wiem co.
Soprano: To jest trema? Czy może przeczucie?
Mika: Przeczucie tremy.
Soprano: Może chodzi o jakiś niesamowity występ? Jakiś wielki talent? I będziemy musieli o niego walczyć.
Jako siódma wystąpi TANIA. Ma 32 lata i jest Cyganką. Dla Cyganów muzyka jest bardzo ważna. Jej matka, Negrita, jest znaną pieśniarką, która wydała 103 płyty. TANIA od dziecka podróżowała z matką po całym świecie i nasiąkła muzyką. U Cyganów kobieta nie może śpiewać. Śpiewają tylko mężczyźni. Dziadek TANII przekazał jej matce pozwolenie na śpiewanie. To ona była pierwszą śpiewającą kobietą wśród Cyganów. Teraz Negrita przekazała pozwolenie na śpiewanie TANII. Dziewczyna chce tym występem pokazać, że jest godną następczynią swojej matki. TANIA zaśpiewa „Besame Mucho” Consuelo Velazquez’a. Na gitarze zagra sama Negrita.
Fotel Jenifer odwraca się jako pierwszy. Mika długo się zastanawia. W końcu mówi: „Czemu nie”? I naciska swój guzik.
Soprano: Chcę to zobaczyć! Chcę to zobaczyć! (i naciska swój guzik) Wiedziałem, że coś dzieje się na scenie i miałem rację! Czuję, że kryje się tu jakaś historia. Opowiedz, dlaczego chciałyście razem wykonać tę piosenkę.
TANIA: Chodzi o to, że moja mama jest wielką pieśniarką. A u nas kobiety nie mają prawa śpiewać. Mój dziadek, którego już nie ma wśród nas zezwolić mojej mamie śpiewać, a ona przekazała to pozwolenie mnie.
Jenifer: To mi przypomina Korsykę i moją babcię. Jej też nie wolno było śpiewać. Ona też śpiewała flamenco. Nacisnęłam mój guzik również po to, aby oddać cześć waszej odwadze. Bo robicie dla wszystkich kobiet.
Mika: Chciałem tylko zapytać. Ty jesteś tu jako solistka, czy w duecie z mamą?
TANIA: Jestem tu jako solistka.
Mika: Ale zdecydowałaś się zaprosić mamę, aby ci akompaniowała.
TANIA: Tak. Bo jeśli jestem tu dzisiaj, to tylko dzięki niej.
MIKA: Ona jest tu dziś z tobą. Jest wielką pieśniarką, ale dziś nie śpiewa. nawet nic nie mówi. jest po prostu obok ciebie. To jest błogosławieństwo, które dotyka niewielu ludzi. (do Negrity) To wspaniale, że jest tu pani z nami.
Soprano: Kiedy się odwróciłem twoja mama patrzyła na ciebie z iskrami w oczach, cała uśmiechnięta. Była z ciebie taka dumna! Miałem rację, że nacisnąłem guzik! Przepraszam Mika, że ci przerwałem.
Julien: Ja muszę ci jednak powiedzieć, dlaczego nie nacisnąłem guzika. Obawiałem się – być może niesłusznie – czy wy ze swoją muzyką, odnajdziecie się w The Voice, gdzie trzeba udowodnić, że umiecie się odnaleźć w innych stylach. Mam nadzieję, że się pomyliłem. W każdym razie macie do wyboru innych trenerów. Witajcie w The Voice.
Mika: Kiedy usłyszałem nutę melancholii w długich nutach pod koniec utworu, pomyślałem: „w tym jest serce. w tym jest historia”. I jeszcze coś. Kiedy się odwróciłem to aż podskoczyłem z radości. Moja mama zaczęła mnie uczyć, kiedy miałem siedem lat. I do dzisiaj moja mama jest obecna za kulisami, śledzi moją karierę. Kiedy więc widzę na scenie matkę, to jesteśmy w domu!
TANIA: Przede wszystkim dziękuję wam za to, że się odwróciliście. Ale muszę wam powiedzieć, że ja nie jestem pięknym prezentem. Nie umiem czytać, nie umiem pisać i do tego jestem Cyganką. (Mika: I co z tego?) Ale śpiewam. I dokonam wyboru sercem. Czy mogę się naradzić? „Telefon do przyjaciela”. Chłopaki, uwielbiam was, ale wybieram Jenifer.
Jenifer podchodzi do Negrity: „Obiecuję, że dobrze zajmę się Tanią. Jestem bardzo wzruszona. Pani przypomina mi moją babcię”.
Kiedy Tania i Negrita już są poza sceną Jenifer nie może się uspokoić. Zaczyna płakać i wychodzi na chwilę z studia.
ANNE_SOPHIE 22 lata twierdzi, że głos, którym śpiewa bardzo różni się od głosu, którym mówi. Zaśpiewa piosenkę „Loving You” Minnie Riperton.
Już po kilku taktach trenerzy są zaskoczeni. Jenifer reaguje jako pierwsza.
Mika: Yummy yummy yummy yummy! (i naciska guzik)
Soprano robi to samo w ostatniej sekundzie.
Mika zaczyna tradycyjnie serią swoich pytań: Jak masz na imię? Ile masz lat? Jestem ciekawy jak to jest, kiedy ktoś zdaje sobie sprawę, że może śpiewać te wysokie dźwięki?
ANNE-SOPHIE: To się zaczęło, kiedy oglądałam filmy rysunkowe…
Mika: Przysięgam, że to właśnie chciałem ci powiedzieć. Słyszałem w twoim głosie dźwięki z kreskówek. Zaczęło się od Minnie Mouse, Betty Boo, ale potem przeszłaś na wyższy poziom i to było cudowne. To był taki cukiereczek, jak ciągutka, którą można rozciągać we wszystkich kierunkach. To było pyszne!
Jenifer: Mika ma rację. Ja pomyślałam o ptaszku, który wypadł z gniazda, ale udało mu się pofrunąć i zaśpiewać. To trochę jak bajka o śpiącej królewnie i siedmiu krasnoludkach. Tylko śpiąca królewna może śpiewać tak wysoko. Wyświetlały mi się w głowie różne obrazy. przeniosłam się pięknego świata. I czułam się tam bardzo dobrze. Mogę ci tylko pogratulować. Nie każdy może śpiewać w ten sposób. Jest to bardzo skomplikowane, a ty to robisz z taką łatwością!
Julien: Dobry wieczór. Co sprawiło, że młoda dziewczyna wybiera piosenkę z roku 1974, napisaną przez Stevie Wondera. Dlaczego właśnie ta?
ANNE-SOPHIE: Pasjonuje mnie muzyka soul, jazz. Wszystko co jest vintage.
Julien: To był bardzo dobry wybór. Ciągle mam w pamięci wersję Minnie Riperton, która jest trochę bardziej łagodna. Jeśli mogę ci coś szczerze doradzić… jesteś pewna że nie forsujesz zbytnio głosu? Nie? Tym lepiej. Ale uważaj na siebie. I witamy w The Voice!
Soprano: Cześć. Co za precyzja! Mika wspomniał o filmach rysunkowych. Ja zobaczyłem całą masę płatków śniegu spadających wokół. To było jak sen. W twoim głosie była precyzja, łagodność i uśmiech. Uśmiechasz się. Chcę cię w mojej ekipie.
Mika: Julien jak zwykle powiedział coś mądrego. On bardzo uważa na słowa.
Julien: Byłem zbyt chłodny?
Mika: Nie. Absolutnie nie. My prawiliśmy ci komplementy, a Julien powiedział: Martwię się o ciebie. Dbaj o siebie. I ja wiem, dlaczego on to powiedział. Śpiewając te wysokie tony można sobie zrobić krzywdę. Kiedy nadwyrężasz struny głosowe, możesz doprowadzić do zmian w twoim głosie. Trzeba uważać. Postanowiłaś dziś zademonstrować swoje możliwości głosowe. I zrobiłaś to bardzo dobrze. I to mnie uwiodło.
Pora na dokonanie wyboru. ANNE-SOPHIE wybiera Jenifer.
Jako dziewiąty wystąpi TOMMY 21 lat. TOMMY śpiewa od niedawna. Studiował prawo i kiedy w filharmonii usłyszał „Requiem” Mozarta postanowił brać lekcje śpiewu. Zrezygnował ze studiów. Występuje w barach i to jest to, co chciałby robić. Zaśpiewa „L’Hymne a l’Amour” Edith Piaf.
Niestety żaden z trenerów się nie odwrócił. Komentując występ wszyscy zgodzili się, że TOMMY trochę przesadził z interpretacją. Lepiej było zaśpiewać w prosty sposób. Ale również docenili młodego artystę, któremu przeszkodziła trema. Uznali, że ma dobry głos, nad którym pracował.
Czas na ESTELLE. 19 lat. Dziewczyna zawsze czuła, że jest inna. Jej wzrost i mocna budowa powodowały, że ESTELLE nie czuła się dobrze w swoim ciele. Muzyka dodawała jej pewności siebie. Zaczęła występować w metrze i na ulicy. Poczuła, że jest akceptowana taką, jaka jest. ESTELLE wybrała piosenkę „Heathens” 21 Piolots.
Jenifer i Soprano reagują bardzo szybko. Po chwili dołącza do nich Mika. Ręka Juliena zawisa nas czerwonym guzikiem, ale cofa się.
Jenifer: Nie mogliśmy pozostać obojętni. Posiadasz wszystkie cechy, które uwielbiam. Silny głos, szeroką skalę, chrypę w odpowiednim momencie, brak wyrachowania. Skojarzyłaś mi się z Pink. Pink to wielka gwiazda. Ale to ciebie chcę w mojej ekipie. You rock, baby!
Mika: Jakiej muzyki słuchasz?
ESTELLE: Słuchać wszystkiego po trochu. Uwielbiam rap francuski i amerykański. Ale naprawdę słucham wszystkiego.
Mika: No właśnie słyszę, że jesteś kimś, kto może iść w stronę muzyki pop, urban i rock. Dlatego zadałem ci to pytanie. W twoim głosie jest wiele głosów. I panujesz nad tym. Masz przed sobą trzy drogi. Musisz zdecydować trochę bardziej dokładniej, co chcesz wybrać. Ja słyszę, że masz głos, który świetnie trzyma się melodii. I słyszę też determinację w twoim głosie i widzę ją w sposobie, w jakim prezentujesz się na scenie. Muszę ci powiedzieć, że jest dużo pracy do wykonania, nawet jeśli masz naturalny talent. Trzeba pracować.
STELLE: Jestem gotowa na ciężką pracę. Jestem gotowa dać z siebie wszystko. Jestem bardzo zdeterminowana.
Soprano: Przyjemnie to słyszeć. Dałaś czadu! Mam nadzieję, że pomożemy ci zajść bardzo daleko. Masz w sobie wszystko, co potrzeba.
ESTELLE: Ile mam czasu na zastanowienie się?
Mika: Za mało.
ESTELLE: Mika.
Mika podbiega, żeby uściskać dziewczynę. ‚Myślałem, że cię straciłem” – mówi.
Jenifer zauważa buty ESTELLE nabite gwoździami. No tak, jej buty są podobne do butów Miki!
Rozmowa trenerów po zejściu ESTELLE ze sceny.
Mika: Ona jest wzruszająca. Myślałem, że byłem dla niej zbyt ostry.
Soprano: Nie. Ona sama powiedziała, że jest gotowa ciężko pracować i przyjęła to.
Następny wykonawca to THEOPHILE RENIER, 24-letni Belg. THEOPHILE wygrał program The Voice Belgia w 2017 roku. Zaśpiewa piosenkę „Malheur, Malheur” Maitre Gims.
Julien, jako jedyny, odwraca swój fotel. Wiemy już, że to do jego ekipy dołączy THEOPHILE.
Julien: W zasadzie nie mam nic do powiedzenia. Masz świetnie ustawiony, mocny głos. I kiedy śpiewasz wyższe tony wchodzisz w rock and roll. Również kontrolowany. To było świetne.Będziemy się dobrze razem bawić.
Po zejściu THEOPHILE’a ze sceny Julien przyznał, że nawet nie zapytał go czy śpiewa zawodowo. Jego głos jest tak naturalny i lekki.
Jako ostatni wystąpi ADRIEN. Ma 27 lat i mieszka w Paryżu. Od niedawna rozpoczął nowy etap swojego życia. ADRIEN skończył studia nauk politycznych, ale bardziej pociągała go scena i śpiew. Dlatego skończył również szkołę aktorską i od czterech lat występuje na scenie. Wziął udział w wielu musicalach, gdzie śpiewa w grupie aktorów. Teraz zapragnął spróbować występów solo. Zaśpiewa piosenkę „The Greatest Show” Hugh Jackman.
Szalone wykonanie zmusza Soprano do naciśnięcia guzika. Musi zobaczyć, co się dzieje na scenie! I choć inni też zastanawiali się, co może dziać się na scenie, nikt więcej nie odwrócił fotela. ADRIEN zatem będzie w ekipie Soprano.
Julien: Kiedy usłyszałem twój głos, pomyślałem: o, głos jak z musicalu. Ale ty chyba nie występowałeś w musicalach?
ADRIEN: A właśnie że tak. Brawo, ma pan dobre ucho.
Soprano: Powiem wam, co się działo na scenie. Jak tylko zaczął śpiewać, publiczność zaczęła klaskać i krzyczeć. Widzieliśmy kapelusz, który potoczył się po podłodze. Mika w pewnym momencie poczuł, że jego fotel się trzęsie! Co za przyjemność oglądać taki spektakl. Wszyscy myślą, że odwrócę fotel tylko dla rapperów. Nie! Ja chcę się dobrze bawić. Dlatego chciałem go w mojej ekipie. I jeszcze jedno. Uwielbiam filmy z Jean-Claude Van Damme’m. I ten szpagat, który wykonałeś na koniec! Brawo!
A oto podsumowanie ekip po odcinku 6 z 16 marca:
| MIKA | JENIFER |
| GAGE GJON’S TEARS AGATHE LOUNA MANO CLEM ALBI HI LEVELZ HANNAH WHITNEY COCO CAMILLE ESTELLE | POUPIE ISMAIL SIDOINE AREZKI ANA CARLA ILYCIA HAZE LEONA WINTER SHERLEY MAKJA MAROUEN ANTON DAVID TE TANIA ANNE-SOPHIE |
| SOPRANO | JULIEN |
| CLEMENT MAYEUL VAY MAXIME PEARL GEOFFREY ADRIAN GODI VALENTIN VIRGINIE SCAM TALK ADRIEN | LAUREEN SHAUN VIRGINIE AVA BAYA ANTSO GILLES CAMILLE LEONARD CLEMENTINE LILY YUNG CLAIRE ALEX ADAM VALEIRE DAURE LAURA THEOPHILE RENIER |
………………………………………………………………………………..
9 marca 2019
Link do MYTF1, gdzie można obejrzeć odcinek 5.
https://www.tf1.fr/tf1/the-voice/videos/the-voice-audition-a-l-aveugle-x-saison-08.htmlP
Piąty odcinek przesłuchań w ciemno zaczyna się od pytania: Czym jest spotkanie?
Julien: Dla mnie to jest spotkanie z samym sobą. To było odkrycie, że jestem w stanie wymyślać muzykę. To zmieniło moje życie.
Jenifer: Spotykałam wielu ludzi, którzy sprawiali, że próbowałam bardzo różnych rzeczy.
Soprano: Sopotkanie, które na zawsze zmieniło moje życie, to było spotkanie z Akhenatonem (Akhenaton to francuski rapper, producent, dziennikarz radiowy). To dzięki niemu jestem tutaj.
Mika: Zawsze niecierpliwie oczekuję na spotkanie z talentami, ponieważ jestem osobą ciekawską. Obracam mój fotel i nie wiem, co się potem wydarzy.
A więc zaczynamy przesłuchania.
Jako pierwszy na scenę wchodzi VALENTIN. 21 lat, student. VALENTIN nigdy nie występował na scenie. Nagrywał covery, które zamieszczał w internecie. Dostawał bardzo pozytywny feedback i dlatego postanowił wziąć udział w The Voice. Zaśpiewa piosenkę Amy Winehouse „Back to Black”. Część piosenki wykona po francusku.
Jenifer naciska swój guzik jako pierwsza. Zaraz po niej robi to samo Soprano. Mika bardzo delikatnie naciska swój guzik w ostatniej chwili. Widać, że jest wzruszony. Amy Winehouse była jego przyjaciółką i bardzo mocno przeżył jej śmierć.
Mika: Chcę ci tylko powiedzieć, że śpiewałeś bardzo, bardzo dobrze. I dlatego nacisnąłem guzik.
Jenifer: Słuchając cię pomyślałam o moim przyjacielu Slimanie. Masz w głosie coś podobnego. Oczywiście masz coś jeszcze, bo byłbyś tylko drugim Slimanem. A już jednego mamy. Już po raz piąty jestem jurorem w The Voice i bardzo rzadko słyszałam podobne wykonanie tej piosenki. Gratuluję ci talentu i pięknego głosu. Bardzo chciałabym spędzić z tobą więcej czasu.
Julien: Absolutnie zgadzam się z tym, co powiedział Mika. Bardzo dobrze śpiewasz i czuję się teraz głupio, ponieważ nie odwróciłem mojego fotela.
Soprano: W tym sezonie jesteś osobą, która zrobiła na mnie największe wrażenie. Przechodziłeś z angielskiego na francuski. Tekst francuski był bardzo wzruszający. Uwielbiam twoje wykonanie. U-wiel-biam! To było magiczne.
VALENTIN musi teraz wybrać jednego z trenerów. Wybiera Soprano.
Jako druga wystąpi WHITNEY, 21-letnia studentka prawa. Jej ojciec jest fanem Whitney Houston i dlatego dał to imię córce. WHITNEY często występuje w swojej wiosce, gdzie ma grupę wiernych fanów. Część z nich przyjechała również do studia telewizyjnego. WHITNEY śpiewa piosenkę „Friends” Anne-Marie & Marshmello.
Soprano nie wytrzymuje i szybko naciska guzik. Mika czeka prawie do końca piosenki.
Soprano: To jest Gwiazda! Mika, zastanawiałem się, czemu nie odwracasz fotela.
Mika: Czekałem. (do WHITNEY): Jak masz na imię? Ile masz lat? Skąd przyjechałaś? I w swojej miejscowości grasz z muzykami? Czy śpiewasz sama?
WHITNEY: Na ogół sama śpiewam i gram na instrumentach.
Mika: To co mi się spodobało to fakt, że kiedy śpiewasz, robisz to razem z muzykami. Rozumiesz o czym mówię? Często muzycy są oderwani od wokalisty. Ty instynktownie znalazłaś swoje miejsce i to naprawdę robi wrażenie. Zachowujesz się na scenie tak jak trzeba i w dodatku słuchasz. Masz postawę band-leadera. I to mnie bardzo intryguje. Specjalnie nie odwróciłem fotela przez całą piosenkę, ponieważ nie musiałem cię oglądać. Wiedziałem, że świetnie prezentujesz się na scenie. Bardzo bym chciał mieć cię w mojej ekipie.
Soprano: Jak tylko cię usłyszałem, powiedziałem: To jest Gwiazda. Nacisnąłem guzik i kiedy mój fotel się odwrócił zobaczyłem Gwiazdę! Wiesz, za plecami masz „starych wyjadaczy”, a ty ich tak trzymałaś! (pokazuje zaciśniętą pięść) Mam nadzieję, że będziesz w mojej ekipie i będziemy mogli zaszaleć!
Nikos wprowadza na scenę rodzinę i przyjaciół WHITNEY. „Ona zawsze podróżuje z całą wioską” – żartuje Nikos. – „Czy wybrałaś już trenera? Czy musisz się skonsultować z rodziną?”
WHITNEY nie może pozbierać myśli i chce się naradzić z rodziną. Mika jest zrozpaczony. Soprano go obejmuje i razem czekają na decyzję WHITNEY.
Soprano: Jeśli ona przyjdzie do twojej ekipy, to będę zadowolony.
Mika: Jeśli ona przyjdzie do twojej ekipy, to nie będę bardzo zadowolony. Żartuję!
WHITNEY: Wybór był naprawdę bardzo trudny. Ale jestem fanem Miki od okresu szkoły podstawowej i to jego wybieram!
JORDAN ma 21 lat. Pracował sześć lat w restauracji z dwiema gwiazdkami Michelin. Rzucił pracę, aby zacząć śpiewać. Uczy się w szkole muzycznej. JORDAN zaśpiewa „Fete de trop” Eddy de Pretto.
Niestety żaden z trenerów nie naciska guzika.
Mika komentuje: Czegoś mu brakuje. Brakowało intensywności emocjonalnej. Soprano też się z nim zgadza.
Julien: To było dobrze zaśpiewane, ale nie poczułem emocji. I nie wiem dlaczego.
Po skończonym występie trenerzy rozmawiają.
Jenifer: Ja chciałabym się wzruszyć.
Mika: Czekasz na kozią skórkę (Mika miał na myśli „gęsią skórkę”, ale zrobił błąd językowy, czym rozśmieszył wszystkich!) Jenifer żyje dla koziej skórki. I jeśli nie dostaje koziej skórki, nie naciska guzika.
Jenifer: Gęsia skórka, a nie kozia skórka.
Mika: Droga kurka. Jenifer jest drogą kurką.
Czwarty kandydat to MAROUEN. Pochodzi z Tunezji i ma 24 lata. Studiuje medycynę. Śpiewa piosenkę Alicia Keys „If I Ain’t Got You”.
Mice podoba się wykonanie, ale to Jenifer jako jedyna naciska guzik. I już nie musi walczyć o tego kandydata!
Kiedy wszystkie fotele się odwracają, Mika woła: Oh, my God! Oh, My God! Bo głos MAROUENa brzmiał jak głos kobiety.
Soprano: Ale teraz żałuję!
Jenifer: Oni są głusi!
Mika do MAROUENa: Skąd ty jesteś? Kim ty jesteś? Myślałem, że jesteś kobietą! Kobietą śpiewającą soul. (pozostali trenerzy zgadzają się z Miką). Czy to ci przeszkadza, kiedy tak się o tobie mówi?
MAROUEN: Nie, nie przeszkadza mi to.
Mika: Ja to mówię jako komplement. Masz głos, który zaciekawia. I sami jesteśmy źli na siebie. Brawo Jenifer!
Czas na kolejnego wykonawcę. To LILY JUNG. LILY śpiewa zawodowo, a rodzaj muzyki, który wykonuje określa jako „muzykę świata”. Zaczynała pracując w biurze architektury, ale nie podobało jej się to, że była zamknięta w czterech ścianach. Ciągnęło ją do podróży: Indie, Mongolia, Tajlandia… I wszędzie fascynowała ją muzyka, która jest „krzykiem serca”. Zaśpiewa tradycyjna pieśń mongolską „Jaran Tsaggan Aduu”.
Trenerzy zastanawiają się w jaki języku jest wykonywana pieśń. Soprano sugeruje, że po chińsku. Ale Mika od razu zaprzecza. Julien zauważa, że to mu przypomina śpiewy bułgarskie. Wszyscy się zgadzają, że jest to piękne wykonanie. Jenifer podejrzewa, że osoba śpiewająca przyjechała z daleka. Prawie jednocześnie cztery fotele odwracają się.
Kiedy dowiadują się, że LILY JUNG przyjechała z Wogezów (wschodnia część Francji), zaczynają żartować, że właśnie ten rodzaj śpiewu był dla nich wskazówką. Oczywiście tak śpiewa się w Wogezach 🙂
Julien: To jest program The Voice. Ty masz głos, który perfekcyjnie kontrolujesz. Nie wiem jak się nazywa ten rodzaj śpiewu. Nacisnąłem guzik również po to, aby zobaczyć, jak wyglądasz.
Jenifer również jest zafascynowana sposobem śpiewania LILY i chce wiedzieć, o czym była ta pieśń. Jest to pieśń opowiadająca o ludobójstwie plemienia Uahad trzysta lat temu. Jenifer jest zaskoczona powagą tematu, ponieważ nie usłyszała bólu w śpiewie. Wręcz przeciwnie, dla niej była to raczej lekkość i radość.
Biedna Jenifer czuje się niezręcznie. Szuka wzrokiem pomocy u Miki, który śmieje się i opuszcza wzrok. W końcu odzywa się mówiąc, że chyba rozumie, o czym mówi Jenifer. Kiedy LILY śpiewa, to jest jak kołysanka. Mika chce szybko zmienić temat rozmowy. Jego bardziej interesuje, jak to się stało, że kobieta z Wogezów śpiewa gardłowym głosem pieśni mongolskie.
LILY przyznaje, że bardzo dużo podróżowała po Azji i pobyt w Mongolii był dla niej bardzo ważny.
Mika: Czyli wcześniej śpiewałaś „normalnie”? I zmieniłaś sposób śpiewania?
LILY: Nie do końca zmieniłam sposób śpiewania. Zawsze pociągała mnie muzyka świata.
Na pytanie Juliena, na jakim instrumencie grała, LILY odpowiada, że to indyjskie harmonium. Julien i Soprano podchodzą do instrumentu. Julien próbuje coś zagrać. „Myślałem, że coś zaśpiewasz do mojego akompaniamentu” – woła do Soprano.
Soprano: Przeniosłaś nas do innego świata. Na ogół ludzie przywożą z wakacji zdjęcia. Ty przywiozłaś stamtąd muzykę, miłość do tamtego kraju. I przyszłaś tutaj, żeby się z nami podzielić.
Mika: Nie boisz się podróży. Z kim dziś udasz się w podróż?
LILY: Dziś wybieram Julien Clerc.
Rozmowa trenerów:
Jenifer: Ale mi wstyd. Nie potrafiłam wybrnąć z sytuacji.
Mika: Tak na mnie popatrzyłaś. (robi ruch głową).
Jenifer: Chłopaki, nie pomogliście mi! Ja brnęłam coraz bardziej. A ty Mika się śmiałeś!
Mika śmiejąc się na cały głos: To była bardzo poważna pieśń, a ty mówisz, że odczułaś radość! Próbowałem cię ratować mówiąc, że wiem co chciałaś powiedzieć!!!!!
Jenifer: Patrzcie, a tamci to dopiero się śmieją (pokazuje na publiczność). Ale jak ona śpiewała, to się wydawało takie lekkie. Wy tak nie czuliście? (udaje, że płacze ze wstydu). Wcale nie czuło sie powagi!
CLAIRE jest zawodową perkusistką. Dziś wystąpi grając na wibrafonie. Zaśpiewa piosenkę „Quoi” Jane Birkin.
Jenifer znów jako pierwsza decyduje się odwrócić swój fotel. Julien potrzebuje trochę więcej czasu.
Jenifer po raz pierwszy słyszy piosenkę Jane Birkin w tym programie. Bardzo podoba się jej wykonanie. Oczywiście wszyscy są ciekawi na jakim instrumecie grała CLAIRE.
Julien jest zachwycony tym, że CLAIRE ma wykształcenie klasyczne i uważa, że jej wykonanie piosenki „Quoi” odzwierciedla jej wnętrze. Serge Gainsbourg (nieżyjący już autor piosenki) byłby szczęśliwy słysząc takie wykonanie.
Mika: Ja i Soprano bardzo żałujemy, że nie nacisnęlismy naszych guzików.
Soprano: Muszę się przyznać, że ten instrument mnie intryguje. Czy zechcesz być moim trenerem? (do Miki) Chodź. Przetestujemy to.
Mika bierze dwie pałeczki i drugie dwie daje Soprano. Sam zaczyna grać melodię, którą inni od razu rozpoznają. To melodia z serialu „The Simpsons” ! Soprano też chce zagrać to samo. Niestety nie wychodzi mu to zbyt dobrze 🙂 CLAIRE zaprasza go do swojej szkoły gry na instrumentach perkusyjnych.
Nikos zaprasza na scenę rodzinę CLAIRE. Wszyscy są fanami programu The Voice od jego początków. Soprano chciałby zadać im kilka pytań na temat CLAIRE. „Co czuliście, kiedy pierwszy raz usłyszeliście, jak gra CLAIRE”? CLAIRE postanowiła grać na perkusji w wieku 12 lat. Mając 14 lat wiedziała, że tylko to chce robić. A w wieku 19 lat nauczała już w konserwatorium.
Teraz CLAIRE musi wybrać pomiędzy Jenifer i Julienem. Wybiera Juliena, żartując że Julien i CLAIRE stworzą dobry zespół. Chodzi o grę słów. Jej imię czyta się dokładnie tak samo jak nazwisko Juliena 🙂
CLAIRE schodzi ze sceny, a Mika „uprowadza” Nikosa i każe mu usiąść w jego fotelu.
Mika: Usiądź tutaj. Wiesz co? Ty znasz ten program lepiej niż ktokolwiek. I to ty jesteś tutaj dłużej niż ja. Dziś będziemy pracować razem.
Jenifer: Możesz to robić również z nami. Z każdym po kolei.
Mika: Będziesz tu siedział razem ze mną.
Nikos: Ale to jest wielka odpowiedzialność!
Soprano: Produkcja! To już koniec. Nikos został uprowadzony!!!!!!!
Zaczyna się nagrywanie.
Soprano: Nikos, nie wolno ci tylko jednego: nie możesz mnie zablokować. To wszystko.
Nikos: Nacisnę guzik razem z Miką.
Wszyscy zaczynają się śmiać, ponieważ Nikos zrobił niezręczny błąd w wymowie. W programie używa się słowa „buzzer” jako naciskanie czerwonego guzika. Jednak w języku francuskim istnieje słowo, które wymawia się podobnie, ale które jest odpowiednikiem angielskiego słowa „to fuck”. Mam nadzieję, że zrozumieliście o co chodzi? Mika z radości ucałował Nikosa w rękę 🙂
Mika: Zrobisz to naprawdę! Koncentracja.
Na scenę wchodzi VIRGINIE, która przyjechała z wyspy Mauritius. Jej mąż jest muzykiem i odkrył, że jego żona ma piękny głos. VIRGINIE nigdy nie uczyła się śpiewu. Występuje z zespołem swojego męża. W The Voice zaśpiewa piosenkę Pink „Family Portrait”.
Jenifer odwraca swój fotel. Na ekranie widzimy, że naciska ona guzik z imieniem Miki.
Mika rozmawia z Nikosem: Czy to kobieta, czy mężczyzna? Analizuj barwę głosu. Podoba ci się?
Nikos: Czy ona może wyjść poza swój rejestr? (Mika jest zadowolony z pytania).
Soprano naciska swój guzik.
Nikos: Są w tym emocje, czy nie? (Mika potwierdza).
Mika: To twoja decyzja. Naciskasz guzik? Jeśli chcesz to zrobić, to ja się zgadzam.
Nikos naciska guzik w tym samym momencie co Julien. Piosenka się kończy.
Nikos (zachwycony): To było niezwykłe!
Mika: Niezwykłe? Nikos spójrz na podłogę! (przed fotelem Miki świeci się napis BLOQUE).
Jenifer (udaje zdziwienie): Oh, ale to dziwne! Mika jest zablokowany! B jak banan. L jak looser. O jak… ooooooo. Q jak… (wymowa litery Q jest taka sama jak wymowa słowa „dupa”).
Mika: Czyja (dupa)?
Jenifer: U jak…
Mika (po angielsku): It was you! You bloque me!
Jenifer: E jak…. eeeee, oto moja zemsta!
Trenerzy zaczynają rozmowę z VIRGINIE.
Julien: Na Mauritiusie jest wielu wspaniałych muzyków. Bardzo dobrze zaśpiewałaś te piosenkę Pink. Witamy w The Voice.
Soprano: Ale masz cudowną barwę głosu! I kiedy śpiewasz, dajesz z siebie wszystko. Twój głos był zachrypnięty i to nas wszystkich poruszyło. Przybyłaś z daleka i śpiewałaś tak, aby tam wszyscy byli z ciebie dumni. I dlatego chcę cię w mojej ekipie, żebyś zaszła jeszcze dalej. Do Miki i tak nie możesz iść, bo on jest zablokowany.
Mika: Obaj byliśmy zauroczeni i podjęliśmy razem decyzję. Dużo wcześniej pytałem Nikosa, czy naciśnie guzik. Nikos, to twoja wina, bo mówiłem ci, żebyś nacisnął guzik i Jenifer nie zdążyłaby nas zablokować.
Nikos: Ja nie wiedziałem.To był mój pierwszy raz. Tu mała anegdota (zwraca się do VIRGINIE). Dziś rano w czasie próby robiłem z tobą wywiad. I słyszałem, że masz zachrypnięty głos. Gdyby ktoś mi wtedy powiedział, że będę naciskać guzik dla ciebie, nigdy bym nie uwierzył. Teraz możesz wybierać pomiędzy trzema trenerami.
Jenifer: Czy mogę coś powiedzieć, zanim ona wybierze trenera? Ujęłaś mnie swoim głosem, swoim talentem. Zaśpiewałaś „Family Portrait” (Portret Rodzinny). I mam pytanie: czy masz dzieci? (VIRGINIE potwierdza, że ma trójkę dzieci). Podobała mi się wrażliwość i kruchość w twojej interpretacji. Tylko my dwie możemy to zrozumieć. Ja też jestem mamą. Emanuje z ciebie ciepło i dla ciebie wykorzystałam ten jeden raz, kiedy mogę zablokować jednego trenera. I dlatego mam nadzieję, że przyjdziesz do mojej ekipy i pozostaniesz w niej bardzo długo. Co tylko będzie drażnić moich kolegów. A szczególnie tego (pokazuje na Mikę).
Mika: Nikos, mogliśmy odnieść sukces. Ale jesteśmy zablokowani.
VIRGINIE musi dokonać wyboru. Ona lubi całą czwórkę, ale to jej dzieci zadecydowały o wyborze. „Powiedziały mi: mamo, jeśli ta osoba się odwróci, masz iść do niej. To rozkaz. Masz iść do Soprano”.
Jenifer jest zrozpaczona. Mika wybiega i zaczyna tańczyć radośnie na czerwonym napisie BLOQUE.
Jenifer: Zmarnowałam swoją szansę. Czy możemy zacząć jeszcze raz? Straciłam mojego jokera.
Mika (pyta niewinnie): Jen, ile osób możesz jeszcze zablokować?
Jenifer: Zero. Tyle co ty, Mika 🙂
Tak więc, tylko Soprano jeszcze nie wykorzystał swojego guzika do zablokowania innego trenera.
Jako ósmy wystąpi ANTON. 22 lata. Od dziecka gra na gitarze i pianinie. Dziś zaśpiewa piosenkę „Nothing Compares 2 You” Sinead O’Connor.
Jenifer i Julien naciskają swoje guziki prawie równocześnie. Mika jak zwykle odwraca swój fotel w ostatniej chwili.
Julienowi bardzo podobała się interpretacja utworu. Również głos ANTONa z lekkim wibrato na końcu każdej frazy.
Piosenka opowiada o rozstaniu i Jenifer odczuła wszystkie niuanse tej opowieści.
Mika zaczyna swoją wypowiedź od „dobry wieczór”. Julien mu przerywa i stwierdza, że on też chce mówić „dobry wieczór” w sposób w jaki wymawia to Mika. Soprano dorzuca, że to nie tylko „dobry wieczór” ale również sposób, w jaki Mika wypowiada słowo „a więc”. Wreszcie dopuszczają Mike do głosu. Ten chwilę się zastanawia, po czym stwierdza, że to była „pyszna melancholia”. Czym rozbawia Juliena.
Mika: Pyszna melancholia. To jest to, co lubimy. Ponieważ to zabiera nas daleką podróż. Z tego powodu smutne piosenki są tak popularne. Niezależnie czy są w stylu pop czy blues. Szczególnie blues. Blues nie ma rodzaju męskiego ani żeńskiego. Bierzemy melancholię i robimy z niej coś pięknego. I to mnie uwiodło w twoim wykonaniu. Uwiodłeś mnie ta piosenką.
Soprano: W zasadzie cztery fotele powinny być odwrócone. Ale ja byłem głupi. I bardzo żałuję. Od początku mi się podobało i kiedy zobaczyłem, że Mika nacisnął guzik, chciałem zrobić to samo, ale ty już skończyłeś śpiewać. Wyszedłem na głupca. Ale chciałem ci powiedzieć, że zasługujesz na czterech trenerów. Teraz wybieraj.
ANTON wybrał Jenifer.
Po zejściu ANTONa ze sceny trenerzy poprawiają Mikę, który uznał, że słowo „blues” jest rodzaju żeńskiego. Mówi się „ten blues” a nie „ta blues”. „Ta blues” brzmi ja „ta bluza”. To się bardziej kojarzy z pielęgniarkami. A Mika na to: „Ale on wybrał ‚tę bluzę” (wskazuje na Jenifer).
Jenifer: W mojej ekipie mam już wszystkie style muzyczne!
Mika: Tak, W twojej „rodzinie Adamsów”.
Na scenę wchodzi dziewiąty kandydat. PAUL-ALEXIS 19 lat. Śpiewa piosenkę Celine Dion „Je sais pas”.
Niestety żaden fotel się nie odwraca.
Kolejna osoba również zaśpiewa piosenkę Celine Dion „All By Myself”. COCO 26 lat pochodzi z Mołdawii. Na pytanie Nikosa, czy COCO potrafi zaśpiewać tak wysoko jak Celine, COCO odpowiada, że potrafi zaśpiewać jeszcze wyższe nuty.
Jenifer i Soprano naciskają swoje guziki, kiedy COCO bierze wysokie nuty. Mika z przerażoną miną nie może się zdecydować, ale w końcu naciska swój guzik. Zaraz za nim robi to samo Julien. A więc wszyscy się odwrócili.
Mika rozpoczyna rozmowę i słyszy obcy akcent. COCO nie mówi wprost skąd pochodzi. „Przybywam skąd tylko chcecie” – odpowiada.
Jenifer chce wiedzieć, jakie piosenki śpiewa COCO. „Śpiewam wszystko, co wywołuje ciarki”.
Mika: Zobaczyłem film w mojej głowie. Jest dziewczyna, o której wszyscy myślą, że nie może wygrać. Jednak ona jest bardzo zdeterminowana. Robi wszystko i w końcu wygrywa! To był taki film (Mika wybucha śmiechem, a Soprano dołącza do niego). Wszyscy myśleli, że ona nie wygra, ale ona wygrywa i staje się „nieoczekiwaną bohaterką” . I ty też jesteś „nieoczekiwaną bohaterką”.
W międzyczasie do rozmowy wtrąca się Jenifer. COCO zwraca się do Miki: „Mamy ten sam problem. Nie umiemy wysłowić się, aby powiedzieć to, co chcemy” (COCO ma na myśli, że Mika obcokrajowcem, tak jak ona).
COCO: Moim sekretem jest uśmiech. I trzeba przefarbować się na blond.
Soprano do Miki: Ona już jest twoim trenerem. Bierz wszystko. Słuchaj jej porad.
Mika: COCO, ile masz lat?
COCO: Och, nie pyta się o takie rzeczy!
MIKA: W biznesie muzycznym mówi się o wszystkim.
COCO: Mam 26 lat. Wyglądam na tyle?
MIKA: Och. Jesteś młoda. Dobrze. Brakuje mi słów.
COCO: Dobrze zacząłeś. Nieważne. Uśmiechaj się. Jest tylko jedna reguła: uśmiechaj się.
Mika podchodzi i całuje COCO w rękę. „Jesteś wspaniała”. I wracając na swoje miejsce: „Już będę milczeć”.
Soprano: Jesteś wspaniała. Gdzie ty znajdujesz te wysokie nuty? Na początku myśleliśmy, że to trema, ale to jest twoja osobowość. I potem zaczęłaś śpiewać coraz wyżej. Pomyślałem: nie, ona nie da rady zaśpiewać tak wysoko! A ty śpiewasz jeszcze wyżej! Musiałem nacisnąć guzik. Zdziwiłem się, że Mika jeszcze się nie odwrócił. Nacisnąłem guzik i zobaczyłem divę stojącą przede mną. W końcu jestem artystą na poziomie i muszę mieć divę w mojej ekipie.
Julien: Myślę, że jesteś show-woman. Dobrze się przygotowałaś do występu. I zaprezentowałaś nam bardzo osobistą wersję tej piosenki, która jest bardzo trudna. Podobał mi się pierwszy refren. Pomyślałem sobie: ona jest sprytna. Nie pokazuje od razu wszystkiego, co potrafi. Dopiero później, jak się to mówi „spuściłaś psy”. Ciekaw jestem twoich kolejnych występów niezależnie od tego, kogo wybierzesz.
Soprano: A teraz zrób show i dokonaj wyboru. (Mika zaczyna okazywać coraz większe przerażenie).
COCO: Cóż mogę powiedzieć? Lubię dominować.
Jenifer sprytnie wykorzystuje sytuację: Bardzo dobrze. Bo ja też.
COCO: Jesteś Lwem? (Chodzi o znak zodiaku)
Jenifer: Jestem Skorpionem.
COCO: Jestem Panną. (patrząc na Mikę) Nadal nie rozumiesz, o co chodzi?
Mika śmieje się zakłopotany: Nie! (do Jenifer) Ona chyba mnie wybrała.
COCO: TAK!!!!!
Mika podchodzi do COCO, aby ją uścisnąć: Bardzo się cieszę. Jeszcze nie mieliśmy w programie kogoś takiego, jak ty.
COCO karze zejść Mice z jednego schodka, ponieważ jest zbyt wysoki dla niej. Potem wykonuje klika tanecznych kroków i schodzi ze sceny.
Trenerzy zajmują swoje miejsca. Mika nadal jest w szoku.
Soprano: Potrzebujemy, żeby ktoś uporządkował mózg Miki.
Jenifer: Co za osobowość! Ona może robić szalone rzeczy! Ta dziewczyna jest genialna!
Soprano podchodzi do Miki i nim potrząsa: Czy dociera do ciebie, co się stało?
Wreszcie kolejny kandydat może wejść na scenę. Jest to PRISCA. Zaczęła śpiewać w wieku 8 lat w chórze gospel. PRESCA jest wysoka. Mierzy 189 cm i ciągle ją pytano, czemu nie uprawia koszykówki. Miała na tym tle kompleksy. Od kiedy spotkała miłość swojego życia, nie ma już problemów ze swoim ciałem. Między innymi dlatego może dziś śmiało wejść na scenę The Voice i zaśpiewać piosenkę „Blame it on the Boogie” Michaela Jacksona.
Niestety żaden trener nie nacisnął guzika. „Tyle jej brakowało” – pokazuje palcami Soprano. „Mnie brakowało melodyjności” – mówi Julien.
ALEX ADAM wziął udział w programie dwa lata temu. Jednak trema spowodowała, że nie był w stanie dobrze zaśpiewać. Wtedy ALEX ADAM pracował w banku. Udział w The Voice spowodował, że chłopak zaczął naukę w szkole muzycznej. dziś zaśpiewa piosenkę „Un Homme Heureux” William Sheller.
Julien naciska guzik dosłownie w ostatniej chwili. „Jak masz na imię?”
Odpowiadając na pytanie Juliena ALEX jest tak przejęty, że brakuje mu tchu.
Julien: Na początku bardzo oddaliłeś się od oryginalnej wersji Williama Shellera. Wziąłem to za oznakę tremy. I głos ci się łamał pewnie bardziej niż było to potrzebne. Ale ostatecznie twoje wykonanie było bardzo osobiste, pełne emocji. A ja właśnie szukam emocji. Specjalnie czekałem do końca, aby pozwolić ci iść dalej w te emocje.
Tak więc ALEX zasilił ekipę Juliena. To był ostatni talent, który wystąpił w piątym odcinku programu.
A oto podsumowanie ekip po odcinku 5 z 9 marca
| MIKA | JENIFER |
| GAGE GJON’S TEARS AGATHE LOUNA MANO CLEM ALBI HI LEVELZ HANNAH WHITNEY COCO | POUPIE ISMAIL SIDOINE AREZKI ANA CARLA ILYCIA HAZE LEONA WINTER SHERLEY MAKJA MAROUEN ANTON |
| SOPRANO | JULIEN |
| CLEMENT MAYEUL VAY MAXIME PEARL GEOFFREY ADRIAN GODI VALENTIN VIRGINIE | LAUREEN SHAUN VIRGINIE AVA BAYA ANTSO GILLES CAMILLE LEONARD CLEMENTINE LILY YUNG CLAIRE ALEX ADAM |
Mika po polsku 