Wczoraj Mika zagrał koncert w Tours. Bilety do Palais de Congres zostały w całości wyprzedane.
Co mogę napisać? Na pewno zgadniecie – ten koncert był niepowtarzalny 🙂
Sala mogła pomieścić około 2’000 widzów, a więc nie było dużej sceny z Revelation Tour. A więc koncert był bardziej kameralny – szczególnie, że wszystkie miejsca były siedzące, a pierwsze rzędy znajdowały się tuż przed sceną. Żadnych barierek, żadnych przeszkód. Fani byli zachwyceni.
Mika bardzo dużo mówił do publiczności. Postaram się niedługo coś dla Was przetłumaczyć.
A poza tym były niespodzianki. Mika po raz pierwszy w czasie tego tournee zaśpiewał „No Place In Heaven” – tak bez uprzedzenia po prostu zaczął śpiewać tę piosenkę.
A na koniec – wisienka na torcie. Kiedy po ostatnim utworze „Stay High” wszyscy myśleli, że to już koniec, na scenie pozostał Mika i Max. Wykonali dawno, ale to dawno niesłyszaną piosenkę „Over My Shoulder”. Fani byli oczarowani i zaczarowani.
Żeby nie było, że ja tak się tylko zachwycam każdym koncertem, poniżej znajdziecie wpis z bloga Mikagigs.com, gdzie Nina opisała swoje wrażenia z koncertu.
A teraz obejrzyjcie kilka filmów z Tours.
A po koncercie Mika spotkał się z fanami (to było bardzo krótkie spotkanie).
Mikagigs. com – wpis z 28 stycznia 2020
„Koncert w Palais des Congres w Tours ostatniej nocy był pod wieloma względami inny niż wcześniejsze koncerty w Europie. Bardzo podobało mi się miejsce – chociaż raz mieliśmy odpowiednią salę koncertową zamiast wielkich aren – i miałem wysokie oczekiwania na ten wieczór. Początek programu był jednak trochę dziwny. Po pierwsze, Mika był tak rozmowny, że mówił prawie tyle samo czasu co śpiewał. I zastanawiałem się, czy kiedykolwiek słyszałam, żbye mówił tak dużo podczas pierwszych kilku piosenek (zwykle nie mam dość jego rozmów i zakładam, że francuska publiczność czuła to samo.Tylko że ja nic nie rozumiałam).
Francuskie dziewczyny wyjaśniły później, że mówił o „Platform Ballerinas” i opowiedział historię o kobietach z jego rodziny, które gotują libańskie potrawy w kuchni tańcząc do jakiejkolwiek muzyki, nawet nie znając wszystkich piosenek. I to sprawiło, że naprawdę chciałbym zrozumieć jego przemowę. Ten rodzaj obrazu może doskonale wyjaśnić piosenkę, która była dla mnie tak trudna do zrozumienia. Uwielbiam „Platform Balerinas” na żywo. Ale trudno mi było znaleźć miejsce tej piosenki na albumie.
Czasami teksty nie zawierają wystarczających odniesień, a dla takich piosenek jak „Sanremo” i „Platform Ballerinas” potrzebuję odpowiedniego kontekstu, aby podążać za opowieścią. Osobiście nie potrafię się odnieść do tych piosenek w wystarczającym stopniu lub wcale. Nigdy nie tańczyłam w kuchni w sukience. To po prostu nigdy się nie wydarzy, a tworzenie tego rodzaju formatu dla kobiet mnie przeraża. Jednak wiedząc, że w kulturze libańskiej jest dużo gotowania, i jak piękne i kobiece są jego siostry, mogę sobie wyobrazić, że ta scena się dzieje, a piosenka zaczyna mieć dla mnie więcej sensu.
Na początku koncertu nie mogłam właściwie usłyszeć głosu Miki, zespół za bardzo go zagłuszał. Mika mówił po francusku, a kiedy śpiewał, nie mogłem go usłyszeć, a publiczność jeszcze nie złapała energii sali i to wszystko było trochę dziwne. Nie powiedziałabym, że byłem rozczarowana, ale nie tego oczekiwałam.
Nagle wszystko się zmieniło i nastrój był taki jak powinien. Podczas „Tiny Love” zespół przeszedł na drugi plan i mogłam skupić się na śpiewie i usłyszeliśmy piękną, przepiękną wersję tej piosenki. Warto byłoby pojechać do Francji tylko dla tej piosenki. A to był dopiero początek. Pod”Underwater” był niesamowity. NIESAMOWITY. Miałam łzy w oczach. Apodczas „Palomy” chyba płakałam, to było absolutnie piękne. Potem Mika zaśpiewał „No Place In Heaven”, tak bez ostrzeżenia. A on po prostu kontynuował. „Tomorrow” było tak cudowne, że musiałam usiąść, ponieważ czułam się zbyt słaba aby stać i miałam tylko nadzieję, że ludzie przede mną również usiądą, żebym mogła lepiej widzieć. Ale no cóż, oni chyba nie czuli słabo.
Potem była piosenka „Happy Ending” i szczerze mówiąc, nie pamiętam, kiedy po raz ostatni tak bardzo mi się podobało. Max brzmiał pięknie w tle, a kiedy nadszedł czas na zakończenie a cappella, cały tłum zamilkł bez pytania. Nikt nie przeszkadzał, przynajmniej nie wokół mnie. Piosenka była piękna, że kiedy się skończyła, chciałam skakać i krzyczeć, jaki Mika jest wspaniały, ale jakoś udało mi się opanować. Potem publiczność złapała energię i energetyczne piosenki po „Happy Ending” brzmiały równie dobrze. A na koniec dostaliśmy „Tiny Love” (Reprise) i finałowy „Stay High”, a atmosfera zmieniła się z radosnej w ekstatyczną.
Największa niespodzianka czekała nas na samym końcu. Po podziękowaniu publiczności wszyscy oprócz Miki i Maxa opuścili scenę i zdałam sobie sprawę, że Mika zaśpiewa „Over My Shoulder” i z trudem opanowałam moją ekscytację. Od dawna nie słyszałam takiego wykonania OMS.Był to oszałamiający występ, naprawdę zapierający dech w piersiach. Publiczność wciąż stała po „Stay High” i musiałem oprzeć się o fotel przede mną, aby ustać – byłam jak we śnieu – ale nawet stojąc publiczność zachowywała się ładnie i pozwalała mu śpiewać i była cudownie cicha w porównaniu do tylu innym widowni, jakie widziałam. Sala miała tylko miejsca siedzące, co w pewnien sposób wpływa na zachowanie ludzi, ale musimy również podziękować publiczności z Tours za odpowiednie zachowanie przy różnych piosenkach.
Lubię dużą scenę Revelation Tour, naprawdę mi się podoba i uwielbiam takie elementy, jak różowy fortepian. Lubię patrzeć, jak się wznosi i lubię grę świateł. Ale jednak to była czysta przyjemność oglądać taki koncert pomiędzy koncertami w wielkich arenach. Po występie ludzie zamilkli. Nie jestem pewna, czy Mika zdał sobie sprawę, jak bardzo nam się podobało”.
Mika po polsku 